Painting the inhumanities

Geweld en moordlust zijn in de geschiedenis van de mensheid volop aanwezig. Vanaf het eerste begin manifest aanwezig. Met toegenomen mogelijkheden bijvoorbeeld door de ontwikkeling van de techniek zijn ook die menselijke capaciteiten uitgegroeid tot ongelofelijke proporties. Denk aan de miljoenen doden in de beide Wereldoorlogen en de miljoenen doden in de andere oorlogen die niet als wereldoorlog worden gecategoriseerd. Ik maak gebruik van foto’s uit documentaires of van zelf bezocht plaatsen (of uit boeken) die ik op grote vellen papier plak. Daaromheen schilder ik een abstract en/of fictief landschap.

Een van de eerste series die ik heb gemaakt – ook als een vorm van antwoord op het werk van Armando, die sprak over schuldig landschap, gaat over het toeristische plaatsje Mayerhofen in Oostenrijk. De foto’s zijn rond 1937 gemaakt (na de Anschluss) en stammen uit een klein mapje dat aan toeristen werd verkocht in die jaren. Ik heb de serie de naam gegeven “Onschuldig landschap?” met een verwijzing naar Armando. De serie stamt uit 1993. 50×70 cm pigment op papier.

De foto’s uit deze serie stammen uit een boek over de gruwelijkheden van de oorlogen. Een kleine serie uit 2018. Pigment op papier 65×50 cm

Deze serie is gemaakt naar aanleiding van de herdenking van de bevrijding van Auschwitz in januari 2020. sumi-e, pigment en inkt op papier, 50×70 cm. De foto’s stammen o.a. uit een boek dat de overblijfselen van een verlaten synagoge en sjoel laat zien toen kinderen en leerkracht werden weggevoerd. Te zien zijn torarollen maar ook de stoel uit het huis van mijn oma.

Deze serie gaat over Sobibor en de vernietiging van mensen in 1941-1943. De foto’s stammen uit een documentaire op Artis. Sumi-e, inkt, pigment op papier – 50×63 cm. Gemaakt in 2021

Naar aanleiding van het uitbreken van de oorlog in Oekraïne in 2022 heb ik deze vier abstracte landschappen geschilderd: hemel en aarde – pigment op papier 70×50 cm

De val van Marioepol in 2022 in de oorlog in Oekraïne vormde de aanleiding voor deze schilderingen. De foto’s stammen uit een kalender met ikonen met Maria. Pigment op papier 43×33/28 cm

Comment

Reactie annuleren

I’m started painting in 1972. Two teachers, both artists, inspired me to choose my own themes and I experienced with different materials. They invited me to make big paintings on the walls of the class-room. That was also the first time I discovered the way of painting with pigments. In 1987-1988 I decided to paint only with pigments on a water-base. I’m using these pigments because the Japanese painter Kaii Higashiyama inspired me to do so. These pigments are mixed with casein or/and with an acrylicglossbind. Then diluted with water. Ten years long I only used the colour blue. Later I changed my pallet. In 1995 I discovered that the landscape was my most important theme and that I got my inspiration from the experience of the landscape. My reflection on this landscape has never stopped since then. I’m interested in a possible sacral dimension of the landscape, therefore I call myself a religious painter. The light in the landscape is for me a metaphorical reference for this sacral dimension of the landscape. I’m inspired by the work of Anselm Kiefer, Casper David Friedrich, Armando and Kaii Higashiyama, Van Gogh and many others. My landscapes are a testimony of freedom. Freedom of mind, freedom of experience. They are an attempt to express the experience of the real landscape in a painting. In a time where the real landscapes are “hiding” because our minds are more and more entangled in virtual reality-landscapes my paintings try to reveal the power of the real landscape -especially when you walk in it. Often I use photo’s. Sometimes these photo’s are old (1920-1940) and they give witness of a landscape that has gone. A history that has passed. I use also photo’s I made by myself of interesting landscapes like rivers, moors and mountains. These photo’s figure as a starting point to paint a totally new landscape. My paintings express the process of giving meaning to the landscape and the special attention I give to the horizon. Literal and metaphorical spoken heaven and earth are meeting in this horizon. The horizon can therefore be a starting point to think about your life: where do I come from, where I’m going to, and so on. Painting is for me a search for meaning and the landscape can be metaphorically speaking a road to self-understanding. I like the unexpected possibilities in painting (with water-based paint). I use the name canandanann for many years. It is a combination of two names and two myths (one from Mexico about the creation of the moon and one from Ireland about the forefathers of the Celts). It express also the importance of the poetical truth in life next to other kinds of truth. In different websites I have shown this. During the years I had small exhibitions in Amsterdam, Badhoevedorp, Normandy, The Hague, Deventer, Malden, Den Bosch, Münster and Nijmegen.